شیدای شیدا – جعفر سرخی

==========

بلندای فلک شد جای  شیدا

خدا رحمت کناد آبای شیدا

چو منصور از زبان دار می گفت

انا الحق را  لب گویای شیدا

 به مداحی رخ دفتر نیالود

زبان خامه ی والای شیدا

ندیدم غیبت از یاران کند او

که غایب بد ز غیبت جای شیدا

ز آلام جوان و پیر و کودک

همه خون شد می مینای شیدا

نگنجد در سخن مدحش که بیش است

به علم و معرفت انشای شیدا

کمال فضل او فاضل بداند

وفور علم او مولای شیدا 

رقم زد سال فوتش کلک «سرخی»

 (کجا رفته ز دل «شیدا»ی شیدا ؟)

                                 1390  ش

نظرات شما عزیزان:

ژیلاراسخ

ساعت0:17---17 آبان 1390

[وب سایت]

درود بشما وشعر زیبایتان وخدا رحمت کند استاد شیدا/

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: